Najpoznatija dela Isidore Sekulić uključuju „Iz prošlosti“, „Saputnici“ i „Pisma iz Norveške“, koja su postala klasici srpske književnosti. Radila je kao nastavnica matematike u Pančevu u Srpskoj višoj devojačkoj školi od 1897. do 1909. godine. Položila je 1898. godine ispit za građanske škole iz francuskog jezika i književnosti, radila je u Šapcu (1909-1912) u Srpskoj kraljevskoj višoj ženskoj školi, gde je predavala nemački jezik i gimnastiku, a nakon toga prelazi u Beograd u Višu žensku školu. Doktorirala je 1922. godine u Berlinu, u Nemačkoj i bila je prvi predsednik Udruženja književnika Srbije. Bila je poliglota i govorila je sedam jezika. Isidora Sekulić se smatra pionirkom moderne srpske književnosti i prvom ženom članicom Srpske akademije nauka i umetnosti.
Iskustvo iz prve ruke: Kuća u kojoj je živela u Beogradu danas je kulturni spomenik, a njena dela i rukopisi čuvaju se u Narodnoj biblioteci Srbije.
